Het is inmiddels een paar maanden geleden dat ik heb deelgenomen aan een seminar over 3D-printen. Ik was vol verwachting, maar al snel bleek dat het alleen echt goed inzetbaar is in de kunststofbranche. Het wordt ook in andere branches verder doorontwikkeld, maar voor materialen als glas, keramiek en metaal blijkt 3D-printen veel minder makkelijk. Jammer, want ik ben natuurlijk alleen geïnteresseerd in metaal...
Toch heeft het seminar mij interessante inzichten opgeleverd. Ik vond het bijvoorbeeld leuk om te ontdekken dat Nederland het enige land is waar het 3D-printen vooral vanuit de consument wordt gestuurd. Op internet kun je makkelijk bedrijven vinden die iets 3D voor je kunnen printen. Nederland is daar uniek in. In andere landen over de hele wereld komt de vraag eigenlijk alleen vanuit de industrie: wat kunnen we ermee.
Wat ik ook prachtig vond om te zien is hoe topologie wordt losgelaten op diverse producten. Ontwerpprogramma's voor 3D-printen berekenen hoe de voorwerpen met zo min mogelijk materiaal vervaardigd kunnen worden, om tijd en materiaalkosten te besparen. Het resultaat is een vertrouwd product, met een heel ander uiterlijk. Dat kan een hele vreemde gewaarwording zijn. Neem een scharnier: de delen moeten kunnen bewegen ten opzichte van elkaar en de vorm is rechthoekig; we zijn gewend dat het er robuust en degelijk uitziet. Topologie zegt op welke plek hoeveel materiaal nodig is, zodat het voorwerp zijn functie goed kan vervullen. Maar dan ziet het er ineens heel anders uit, met ronde vormen, heel organisch. Eigenlijk logisch, want in de natuur vind je ook niets overbodigs. Dat designaspect vind ik heel intrigerend.
Een ander aspect van 3D-printen is dat het de economie helemaal op z'n kop gaat zetten. Stel, je hebt een hele oude wasmachine en daar is een onderdeel van stuk en niet meer verkrijgbaar. Tot nu toe ging het dan zo dat de fabriek de opdracht krijgt het onderdeel te produceren, maar die doet dat met duizenden tegelijk. Die duizenden onderdelen worden getransporteerd naar de handel en dan komt het bij jou terecht. Het restant ligt in de winkel: wat niet verkocht wordt, gaat weg. Met 3D-printen gaat het heel anders: het hele traject is digitaal, tot de printshop het onderdeeltje print. Je gaat het op de fiets ophalen, en klaar is Kees. Kun je nagaan wat dat oplevert aan energie, tijd en klantgerichtheid!
ndanks dat het voor Metaalplan nog even zal duren voordat we 3D-printen kunnen inzetten, raakt het toch nu al aan wat wij doen. Als je het goed wil inzetten, moet je namelijk precies weten wat de klant wil. Vragen stellen: waar of voor wie heb je het nodig, waarom wil je het op die manier, waarom dat materiaal, en die kleur? Tijdens het seminar konden ze daar niet genoeg op hameren: wie, wat, waar en waarom? Het verbaasde mij, gezien de deelnemers in de zaal, veelal grote organisaties. Voor ons is het zo vanzelfsprekend om daar altijd mee te beginnen. Hoe kun je anders meedenken met een klant? Het is eigenlijk ons businessmodel. En daar zat ik in een zaal vol ondernemers die ze deze boodschap moesten overbrengen. Blijkbaar lopen we daar dan toch in voorop… Altijd fijn, zo'n bevestiging!
Wilt u onze klantgerichtheid graag ervaren? Aarzel dan niet om contact met me op te nemen: hoe afwijkend of vernieuwend uw idee ook is, wij zoeken voor u naar de juiste oplossing!
Dit blog is toegevoegd op vrijdag 11 april '14
Naast de updates elders op de site willen wij u ook graag een exclusief kijkje bieden in onze 'gaarkeuken'. Op deze pagina zal zo af en toe -wanneer dit enige nieuwswaarde heeft- een blog verschijnen, waarin ons 'reilen en zeilen' van dat moment duidelijk wordt. Met de scoop gericht op de op dat moment interessante projecten waar we mee bezig zijn.
