Onze zoon heeft een sterke eigen mening en is, net zoals zijn vader(?), een tikkeltje eigenwijs. In september is hij gestart op de havo, het Titus Brandsma College. Elke dag moet hij bijna 36 kilometer afleggen, terwijl in onze woonplaats ook een prima school gevestigd is. Maar hij wilde hier per se naartoe: hier is het leuk!
Elk jaar neemt het college alle eerstejaarsleerlingen mee naar de Titus Brandsma Memorial in Nijmegen, een centrum voor spiritualiteit dat het gedachtegoed van Titus Brandsma levend houdt. Laat ik daar nou anderhalf jaar geleden, in opdracht van de kunstenaar Arie Trump, een kunstwerk geplaatst hebben! Arie Trump houdt zich vooral bezig met aan religie gerelateerde kunst. Ter nagedachtenis aan Titus Brandsma heeft hij het betreffende kunstwerk ontworpen.
Maar het was er bijna niet geweest. Het idee om twee halve buizen van roestvast staal te voorzien van afbeeldingen en het gedachtegoed van Titus Brandsma, leek technisch niet realiseerbaar. De teksten en foto's moeten voor een groot aantal jaren weersbestendig zijn; een simpel stickertje voldeed daarom niet. Van dit soort vraagstukken, daar krijg ik nou echt de kriebels van: dat moet toch kunnen, denk ik dan. Overal is een oplossing voor. Het kost soms wat, maar in theorie is alles mogelijk. En gelukkig, ook voor dit probleem -waar ze al anderhalf jaar mee worstelden- had ik het juiste antwoord. Door het roestvast staal te printen en af te werken met een speciale lak, kon het kunstwerk uiteindelijk toch duurzaam vervaardigd worden.
Kijk, op deze manier heb ik nou echt passie voor techniek. Het geeft me een kick iets te kunnen realiseren wat een ander heeft bedacht, vooral de combinatie van iemand kunnen helpen en mooie dingen maken. Want een tandwieltje op de millimeter goed kunnen frasen, daar heb ik niet zoveel mee. Bij bijvoorbeeld een kunstwerk is dat gevoel toch anders.
Niet dat ik zo ontzettend geïnteresseerd ben in kunst in die zin dat ik het liefst elke week een expositie zou bezoeken. Maar het intrigeert me wel. Vooral het verhaal achter het kunstwerk en hoe het vervolgens tot stand gekomen is. Er zit altijd meer achter dan wat je in eerste instantie ziet. Zoals het kunstwerk van Arie Trump: Titus Brandsma is destijds opgepakt omdat hij tegen de nazi’s was en het gedachtegoed waar zij voor stonden. Hij is in een concentratiekamp om het leven gebracht. Dit kunstwerk verbeeldt de schoorsteen van zo’n concentratiekamp, en die schoorsteen is vernield door de kracht van de gedachte van Titus Brandsma. Daarom aan de binnenzijde zijn woorden, die de schoorsteen uit elkaar laten barsten. Zo'n verhaal, daar heb ik wel wat mee. Het heeft me bovendien geleerd hoe bijzonder die man was en dat hij stond voor zaken die ik ook belangrijk vind in mijn leven. Dat het kunstwerk er bijna niet was geweest, maar wij het toch hebben kunnen vormgeven, vind ik heel mooi...
Als je zoon dan anderhalf jaar later je werk bewondert in het bijzijn van zijn nieuwe leraar en klasgenoten van het Titus Brandsma College, voelt dat als een cadeautje. Op zo'n moment vraag ik me af: is het toeval dat veel dingen in je leven op een of andere manier bij je terugkomen? Waarom is onze zoon juist op het Titus Brandsma College terechtgekomen? Ik vind het op z'n minst fascinerend.
Over toeval gesproken: is het toeval dat juist jij mijn blogartikel leest? Laat het me weten! Misschien kunnen we er samen een boompje over opzetten.
Dit blog is toegevoegd op donderdag 28 november '13
Naast de updates elders op de site willen wij u ook graag een exclusief kijkje bieden in onze 'gaarkeuken'. Op deze pagina zal zo af en toe -wanneer dit enige nieuwswaarde heeft- een blog verschijnen, waarin ons 'reilen en zeilen' van dat moment duidelijk wordt. Met de scoop gericht op de op dat moment interessante projecten waar we mee bezig zijn.
